นิทานโคแก่ เรื่อง สาวดอกไม้ กับ นายดิน

วันหนึ่งอากาศแจ่มใส เป็นวันที่ธรรมดา สบายๆ ของนายดิน

แล้วจู่ๆ ก็มีเมล็ดอะไรก็ไม่รู้ตกลงมา นายดินเห็นแล้วรู้สึกชอบ และเริ่มดูแลเมล็ดพันธุ์ตั้งแต่นั้นมา จนวันหนึ่ง เมล็ดได้งอกต้นอ่อนออกมา นี้เป็นการพบกันครั้งแรกของทั้งสอง

ฉันเป็นเมล็ดพันธุ์ของดอกไม้ สวยด้วยนะ ขอบใจนายมากนะที่ช่วยดูแลฉัน นายดินยิ้ม แล้วพูดว่า ฉันเป็นดิน

ทั้งสองรักใคร่ สนิทสนม แล้วให้สัญญาต่อกันว่า เราจะไม่จากกันไปไหน เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป แล้วสาวดอกไม้ก็มอบเปลือกหุ้มเมล็ดที่ไม่ได้ใช้แล้วให้กับนายดิน นายดินดีใจมากและให้คำมั่นสัญญากับสาวดอกไม้ว่า ฉันจะดูแลเธออย่างดีตลอดไป จนกว่าเธอจะร่วงโรย แล้วเราจะมาช่วยกันปกป้องดูแลเมล็ดพันธุ์ใหม่ของเราด้วยกันนะ นายดินทำหน้าที่กรองเอาสารอาหารจากมูลสัตว์ ใบไม้แห้ง และสิ่งสกปรกต่างๆ บริเวณนั้น ถึงนายดินจะสกปรกมอมแมม แต่นายดินก็มอบสารอาหารที่เป็นประโยชน์ในการเจริญเติบโตให้กับสาวดอกไม้ อันเป็นที่รักของเขาเสมอ ส่วนสาวดอกไม้ก็ได้มอบใบไม้แห้งๆ ให้กับนายดินเหมือนเช่นเคย ทั้งสองต่างก็ดูแลซึ่งกันและกันอย่างมีความสุข

เมื่อเวลาผ่านไป และแล้วเวลาที่ทั้งสองรอคอยก็มาถึง สาวดอกไม้ ออกดอกบานสพรั่งสวยงาม ส่งกลิ่นหอมเย้ายวนไม่มีที่ติ นายดินจ้องมองสาวดอกไม้ด้วยความรัก และชื่นชม แต่สาวดอกไม้ก็ไม่ได้ก้มหน้าลงมามองดิน ที่คอยดูแลเธออีกเลย สาวดอกไม้ได้แต่เงยหน้าขึ้นฟ้ามองตามแสงแห่งดวงตะวัน และยังคงส่งกลิ่นหอมเย้ายวน หมู่สัตว์ และหมู่แมลงให้มาเชยชม

อยู่มาวันหนึ่งมนุษย์ก็ได้เอาสาวดอกไม้ไปจากนายดินตลอดกาล เหลือทิ้งไว้แต่ความทรงจำ ว่าครั้งหนึ่งดินได้เคยดูแลดอกไม้ต้นหนึ่ง ด้วยความรัก ด้วยความห่วงใย จนเธอมีดอกสวยงามกว่าใครๆ อย่าเอาความรักที่มีต่อกันไปเปรียบเทียบกับสิ่งหนึ่งสิ่งใด เพียงเราสองคนอยากใช้ชีวิตร่วมกันอย่างบริสุทธิ์ใจ ฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน ไม่คิดทิ้งกัน เพียงเท่านี้ความรักของสองเราก็เบ่งบานตลอดไปแล้ว

HaMAO Sunny วันพฤหัสบดีที่ ๑ ตุลาคม ๒๕๕๘